Belki de Barışmışlardır
( Konu Yaş Değilse Çabucak Barışırlar )

Nasreddin Hoca evinde otururken komşusu telaşlı bir şekilde Hocanın kapısının çalmış.

Hoca, kapıyı açınca komşusuna sorar :

─ Buyur komşu.

─ Hayrola, nedir bu telaşın ?

Komşusu Nasreddin Hocaya cevap verir :

─ Sorma Hocam başıma geleni !

─ Karımla baldızım kavgaya tutuştular.

─ Saç saça, baş başa dövüşüyorlar.

Bunun üzerine Hoca merakla tekrar sorar :

─ Komşu, peki sen onları ayıramadın mı ?

Komşusu sızlanarak cevap verir :

─ Çok uğraştım ayırmak için !

─ Ama ayırmak ne mümkün Hocam, bırak ayırmayı yanlarına bile yaklaşamadım.

Bunun üzerine Hoca tekrar sorar :

─ Pekala.

─ Bu hanımlar neden kavga ediyorlar ?

Komşusu cevap verir :

─ Bilmiyorum Hocam !

Hoca bir defa daha sorar :

─ Sakın, sen yaşlısın, ben yaşlıyım diye kavga ediyor olmasınlar ?

Bunun üzerine komşusu şöyle der :

─ Yok Hocam, başka bir konuda kavga ediyor olmalılar !

Bunun üzerine Hoca rahatlamış bir şekilde konuyu çözer :

─ Komşum, o zaman telaşlanmana hiç gerek yok.

─ Konu yaş değilse çabucak barışırlar.

─ Biz seninle konuşana kadar belki de barışmışlardır.